گوی زرین

«دنیای جادویی هری پاتر» (Harry Potter Wizarding World) نه تنها شامل موجودات جادویی و یه مدرسه ویژه برای جادوگران میشه، بلکه ورزشِ خاص خودش رو هم داره! «کوییدیچ» (Quidditch) اسم یکی از محبوبترین و دیدنی‌ترین رویدادهای ورزشی توی دنیای سحر و جادو هست که توی هر محفلی در موردش صحبت میشه. بازی «کوییدیچ» در زمین بیضی شکلی بازی میشه که در سمت شمال و جنوبش، سه حلقه‌ی بزرگ به جای دروازه وجود داره؛ این بازی با سه توپ انجام میشه و هفت بازیکن داره: یک نفر در نقش دروازه‌بان (Keeper) که از حلقه‌ها مواظبت می کنه؛ سه بازیکن در نقش مهاجم (Chasers) که مسئول به ثمر رسوندن گل با توپ «کوافل» (Quaffle) هستن، وارد کردن توپ کوافل توی یکی از سه حلقه‌ی دروازه‌ی حریف ده امتیاز داره؛ دو بازیکن مدافع (Beaters) وجود داره که با چماغی چوبی باید دو توپ آهنین و محکم به اسم «بلاجر» (Bludger) رو به سمت حریف پرتاب کنن تا از مسیر منحرف بشن؛ آخرین بازیکن و شاید مهم‌ترین جستجوگر (Seeker) هست که وظیفه‌اش گرفتن «گلدن اسنیچ» (Golden Snitch)، توپ طلایی کوچک و بال داری که به دست آوردنش بازی به اتمام میرسه.

«گوی زرین»

«گوی زرین» یا «گلدن اسنیچ» (Golden Snitch) که بهش به طور خلاصه اسنیچ هم گفته میشه، سومین و کوچکترین توپ استفاده شده توی بازی «کوییدیچ» (Quidditch) هست. این گوی طلایی رنگ به اندازه‌ی یک گردو هست و دو تا بال‌ نقره‌ایی شفاف هم داره. بعد از شروع بازی کوییدیچ و رها کردن توپ‌های بازی، «گلدن اسنیچ» داخل و اطراف زمین با سرعت زیادی پرواز می‌کنه یا گاهی توی هوا شناور باقی میمونه. به بازیکن‌هایی که باید این توپ رو بگیرن «سیکر» (Seeker) گفته میشه؛ توی قوانین بازی کوییدیچ ذکر شده که هر بازیکنی غیر از سیکر توپ گلدن اسنیچ رو لمس بکنه، مرتکب خطایی به نام اسنیچ‌ نیپ میشه. بعد از گرفتن این توپ توسط سیکر بازی به پایان میرسه و صد و پنجاه امتیاز به اون تیم تعلق میگیره. ظاهرا اسنیچ‌ها با سرعت‌های مختلفی پرواز می‌کنن و ممکنه در طول زمان فرسوده بشن.
«گلدن اسنیچ» فانتازیو در ابعاد واقعی ساخته شده و ظاهرش دقیقا مشابه نسخه‌ی استفاده شده در فیلم‌های هری پاتر هست؛ این «گوی زرین» به همراه یه پایه به ارتفاع سه سانت برای نمایش و دو بال شفاف ارسال میشه.