زمان مطالعه: 6 دقیقه
«سولو لولینگ» (Solo Leveling) یکی از محبوب‌ترین داستان‌های اکشن و فانتزی تو دنیای «مانهوا» (Manhwa) محسوب میشه که چند سالی میشه که پا به دنیای انیمه گذاشته؛ اما مثل هر اقتباسی، انیمه و مانهوا تفاوت‌هایی با هم دارن. بعضی تغییرات برای بهتر شدن روایت ایجاد شدن و بعضی دیگه باعث حذف یا تغییر بخش‌هایی از داستان شدن. تو این مقاله به ۱۰ مورد از مهم‌ترین تفاوت‌های بین مانهوا و انیمه‌ی «سولو لولینگ» می‌پردازیم.
۱. اشاره به رویدادهای آینده + اضافه شدن ایستراِگ‌های جذاب برای طرفدارها
یکی از اولین تفاوت‌هایی که توی انیمه دیده میشه، اینه که به بعضی وقایع مهم آینده، زودتر از زمان اصلی خودشون اشاره شده. مثلا توی قسمت‌های اول، درباره‌ی «جزیره‌ی ججو» (Jeju Island) که یکی از مهم‌ترین لوکیشن‌های داستانه، صحبت‌هایی میشه. توی مانهوا، این مکان و ماجرای مرتبط باهاش خیلی دیرتر مطرح می‌شد، اما توی انیمه سعی کردن از اول یه پیش‌زمینه‌ای ازش بدن تا وقتی داستان به اون قسمت رسید، طبیعی‌تر به نظر بیاد.
علاوه بر این، انیمه‌ی «سولو لولینگ» پر از نکته‌های پنهانه که فقط طرفدارهای مانهوا متوجهشون می‌شن. مثلا توی قسمت اول، «هان سونگی» (Han Songyi) چند بار توی پس‌زمینه‌ی صحنه‌های مربوط به «انجمن شکارچی‌ها» (Hunter’s Association) دیده میشه، ولی هیچ توضیح خاصی در موردش داده نمی‌شه. توی ادامه‌ی فصل اول هم شخصیت‌هایی مثل «کیم چول» (Kim Chul) که بعدا لقب «آیرون» (Iron) رو می‌گیره، و «مین بیونگ‌گو» (Min Byunggu) یه حضور کوتاه دارن. حتی توی قسمت شش، «جینا» (Gina) و «لی بورا» (Lee Bora) در حال مکالمه با «پارک هی‌جین» (Park Heejin) نشون داده می‌شن.
اگه فقط انیمه رو ببینین، احتمال داره این کاراکترها رو اصلا متوجه نشین، ولی اگه مانهوا رو خونده باشین، این صحنه‌ها مثل یه چشمک خاص برای شماست که به منبع اصلی اثر اشاره میکنه. حتی تیتراژ ابتدایی فصل دوم انیمه یه اشاره‌ی مخفی داره: نشون دادن حضور «اسیل» (Esil)، شخصیتی که توی آرک «بازگشت جین‌وو به قلعه‌ی شیاطین» (Demon’s Castle) نقش مهمی داره.
2. تفاوت در میزان درآمد جین‌وو در انیمه و مانهوا
یکی از جزئیاتی که مانهوا بهش اهمیت زیادی داده، میزان درآمد «سونگ جین‌وو» (Sung Jinwoo) به‌عنوان یه شکارچی ضعیفه. اما انیمه این موضوع رو خیلی کلی و مبهم نشون داده. توی مانهوا، دقیقا مشخص میشه که قبل از ورود جین‌وو به «سیاهچاله‌ی دوگانه» (Double Dungeon)، چقدر توی حسابش پول داشته و بعد از اولین مأموریت جدی خودش چقدر به دست آورده. این موضوع باعث میشه که مخاطب کاملا درک کنه چقدر برای زنده موندن تحت فشار بوده و چقدر این دنیای شکارچی‌ها بی‌رحم عمل میکنه. ولی انیمه این بخش رو فقط در حد اشاره‌ای ساده نشون داده و فقط می‌گه که قبل از اون ماجرا، درآمدش خیلی کم بوده و بعد از بیداری، یه افزایش درآمد فوق‌العاده رو تجربه کرده.
یکی از معدود صحنه‌هایی که انیمه به این موضوع اشاره داره، جاییه که جین‌وو یکی از «سنگ‌های جوهر» (Essence Stones) رو به «لی جوهی» (Lee Joohee) می‌ده و بهش می‌گه که باهاش برای خودش شام بخره. این نشون می‌ده که ارزش این سنگ‌ها خیلی زیاد نیست، حداقل اونایی که جین‌وو توی اوایل داستان جمع میکنه.
در مانهوا، این جزئیات خیلی بهتر توضیح داده شده. مثلا مشخصه که سنگ‌های جوهر کوچیک‌تر، قیمت کمتری دارن و ارزش هر کدوم بستگی به قدرت هیولایی داره که ازش گرفته شده. در حالی که توی انیمه، فقط می‌بینیم که «جین‌وو» برای پیدا کردن یه سنگ جوهر ساده، کلی زحمت می‌کشه و این لحظه به‌عنوان یه پیروزی بزرگ براش نمایش داده میشه. این تفاوت باعث شده که مانهوا حس واقع‌گرایانه‌تری به مشکلات مالی جین‌وو بده، در حالی که انیمه این موضوع رو سطحی‌تر و بیشتر به‌صورت یه پیش‌زمینه‌ی داستانی مطرح کرده.
3. چا هه‌این زودتر وارد داستان میشه!
اگه مانهوا رو خونده باشین، می‌دونین که «چا هه‌این» (Cha Haein)، شکارچی قدرتمند رتبه S، خیلی دیرتر توی داستان معرفی میشه. اما انیمه تصمیم گرفته اونو زودتر وارد ماجرا کنه و حتی نقش پررنگ‌تری بهش بده. این کار باعث شده شخصیتش توی انیمه از همون اول بیشتر مورد توجه قرار بگیره و ارتباطش با «سونگ جین‌وو» سریع‌تر شکل بگیره.
4. تغییر در نحوه‌ی معرفی «کانگ تائه‌شیک» و تفاوت در اخلاقیات جین‌وو
یکی از شخصیت‌هایی که انیمه نسبت به مانهوا زودتر معرفی‌ش کرده، «کانگ تائه‌شیک» (Kang Taeshik) هست. توی مانهوا، این شخصیت فقط توی یه آرک خاص حضور داره و بعدش حذف میشه، اما انیمه تصمیم گرفته نقش پررنگ‌تری بهش بده. توی مانهوا، وقتی «سونگ جین‌وو» توی بیمارستان بستری بود، یه گروه از اعضای «انجمن شکارچی‌ها» (Hunter’s Association) به ملاقاتش میان. یکی از این افراد نقش خاصی توی داستان نداره، اما انیمه اون فرد رو حذف کرده و به‌جاش «تائه‌شیک» رو قرار داده. دلیل این تغییر اینه که این شخصیت در ادامه‌ی داستان نقشی مهم‌تر داره، پس انیمه می‌خواسته از قبل بیننده‌ها رو باهاش آشنا کنه.
نکته‌ی مهم‌تر اما، نمایش تفاوت اخلاقیات جین‌وو در مانهوا و انیمه‌ست.
«تائه‌شیک» یه شکارچی فاسده که از موقعیتش برای کشتن آدمای دیگه سوءاستفاده میکنه. انیمه از طریق این شخصیت، فساد و بی‌رحمی دنیای شکارچی‌ها رو بیشتر نشون داده. اما مسئله‌ی جالب، نحوه‌ی تعامل «جین‌وو» با مرگ این شخصیت و تفاوت این تعامل در دو نسخه‌ی داستانه.
توی انیمه، «جین‌وو» بعد از شکست دادن «باس» (Boss) سیاهچاله، «تائه‌شیک» رو می‌کشه، اما این نکته‌ی مهم وجود داره که تمام زندانی‌ها تا قبل از مبارزه‌ی «جین‌وو» با «تائه‌شیک» مرده بودن. این نسخه از جین‌وو یه شخصیت قدرتمنده که از عدالت خودش پیروی میکنه، اما کارهایی که انجام می‌ده، همچنان توجیه انسانی دارن.
اما توی مانهوا، شرایط کاملا فرق میکنه! یکی از زندانی‌ها هنوز زنده‌ست و «جین‌وو» عمدا ازش به‌عنوان طعمه برای «باس» استفاده میکنه. این نشون می‌ده که «جین‌وو» توی مانهوا خیلی بی‌رحم‌تر و حسابگرتر از نسخه‌ی انیمه‌شه. این نسخه از «جین‌وو» اهمیتی به زندگی دیگران نمی‌ده، مخصوصا اگه اون افراد ارزش خاصی براش نداشته باشن.
انیمه، این بخش از داستان رو طوری تغییر داده که مخاطب همچنان با «جین‌وو» همذات‌پنداری کنه و حس کنه که اون، علیرغم قدرتمند بودن، هنوز شخصیتی اخلاقی داره. اما توی مانهوا، ما با یه «جین‌وو»ی کاملا سرد و عمل‌گرا مواجهیم که بدون لحظه‌ای تردید، از یه آدم زنده برای رسیدن به هدفش استفاده میکنه. این تغییر باعث شده که شخصیت «جین‌وو» توی انیمه به یه قهرمان قابل‌درک‌تر و انسانی‌تر تبدیل بشه، در حالی که نسخه‌ی مانهوا به ما یه شخصیت تاریک‌تر و پراگماتیک‌تر رو نشون می‌ده که آماده‌ست هر کاری برای بقا و قدرت بیشتر انجام بده.
5. بعضی شخصیت‌های فرعی زودتر معرفی شدن!
در مانهوا، بعضی از شخصیت‌های فرعی مهم مثل «چوی جونگ‌این» (Choi Jongin) و «بائک یون‌هو» (Baek Yoonho) کمی دیرتر وارد داستان می‌شن، ولی توی انیمه این کار زودتر انجام شده. به نظر میاد که سازندگان انیمه قصد داشتن شبکه‌ی شخصیت‌ها رو از همون ابتدا گسترده‌تر نشون بدن تا وقتی وارد فازهای اصلی داستان می‌شیم، شناخت بیشتری ازشون داشته باشیم.
6. انیمه سلاح‌های جین‌وو رو می‌شکونه!
توی آرک «سیاهچاله‌ی دوگانه» در مانهوا، «جین‌وو» هیچ سلاحی همراهش نداره، چون به این نتیجه رسیده که هزینه‌ی جایگزین کردن سلاح‌هاش اون‌قدر زیاده که ارزشش رو نداره. برای همین، ترجیح می‌ده که به‌جای خرج کردن برای سلاح، خودش آسیب ببینه و بعدش درمان بشه. این تغییر یه نکته‌ی ظریف اما مهم رو نشون می‌ده: توی مانهوا، «جین‌وو» از همون اول به این نتیجه رسیده که مبارزه‌ی بدون سلاح روش بهتریه، و به همین دلیله که بعدا توی داستان، بدون سلاح هم مهارت زیادی داره. اما توی انیمه، روند ماجرا فرق داره و نشون می‌ده که این مهارت، نتیجه‌ی تجربه‌هایی مثل شکستن سلاح توی مبارزه و مواجهه‌ی مستقیم با خطره.
7. روایت انیمه سریع‌تره.
چیزی که خیلیا بهش اشاره کردن، سرعت بالای روایت توی انیمه‌ست. مانهوا وقت بیشتری روی جزئیات داستانی می‌ذاره و بعضی سکانس‌ها رو با توضیحات و صحنه‌های بیشتر نشون می‌ده. ولی توی انیمه، این موارد بعضا حذف یا خلاصه شدن تا روند داستان سریع‌تر پیش بره. این تغییر ممکنه برای بعضیا مثبت باشه و برای بعضیا که دوست دارن همه‌چیزو عمیق‌تر ببینن، کمی ناامیدکننده باشه.
8. به داستان یو جین‌هو بیشتر پرداخته شده.
«یو جین‌هو» (Yoo Jinho)، بهترین دوست و همراه «جین‌وو»، یکی از شخصیت‌هاییه که توی انیمه حضور پررنگ‌تری پیدا کرده. توی مانهوا، داستان خانوادگی و مشکلاتش زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیره، اما انیمه بیشتر به این موضوع پرداخته تا بیننده‌ها ارتباط احساسی بیشتری باهاش برقرار کنن. این تغییر باعث شده شخصیتش عمیق‌تر به نظر برسه.
9. تغییر در نحوه‌ی نمایش تحول جین‌وو
توی مانهوا، تغییر و تحول جین‌وو از یه شکارچی ضعیف به یه مبارز فوق‌العاده، بیشتر روی ظاهر و توانایی‌های فیزیکیش متمرکز بود. ولی توی انیمه، روی احساسات و درگیری‌های درونی جین‌وو هم تاکید بیشتری شده. این تغییر باعث شده که رشدش به‌عنوان یه شخصیت قوی، نه‌فقط از لحاظ مبارزه‌ای، بلکه از لحاظ روحی هم بهتر حس بشه.
10. مردم به «گیت‌ها» عادت کردن – تفاوت در واکنش جامعه
توی دنیای «سولو لولینگ»، «گیت‌ها» (Gates) سال‌هاست که ظاهر می‌شن و بخش مهمی از زندگی روزمره‌ی مردم شدن. هم مانهوا و هم انیمه این موضوع رو نشون می‌دن، اما انیمه این ایده رو بیشتر گسترش داده و به واکنش جامعه نسبت به باز شدن گیت‌ها دقت بیشتری کرده. توی انیمه، وقتی یه گیت توی یه خیابون باز میشه، مردم وحشت‌زده نمی‌شن، فرار نمی‌کنن، یا واکنش شدیدی نشون نمی‌دن! در عوض، با همون آرامشی که مثلا یه ترافیک سنگین رو تحمل می‌کنن، به گیت نگاه می‌کنن و منتظرن ببینن چی میشه. انگار که باز شدن گیت‌ها یه مزاحمت روزمره مثل بسته شدن یه خیابون برای تعمیرات شهریه! خبر باز شدن گیت‌ها هم خیلی سریع از طریق اخبار و رسانه‌ها منتشر میشه و سازمان‌های مربوطه هم سریع وارد عمل می‌شن. این نشون می‌ده که چقدر این اتفاق توی جامعه عادی شده. همه می‌دونن که داخل گیت‌ها هیولا هست، ولی از اونجایی که بیشترشون معمولا توی همون گیت باقی می‌مونن، مردم خیلی نگرانشون نیستن.
این نمایش خاص انیمه باعث شده که یه تضاد جالب بین زندگی مردم عادی و شکارچی‌ها ایجاد بشه:
برای شکارچی‌ها، هر گیت یه فرصت و یه چالش مرگبار به حساب میاد؛ اما برای مردم عادی، فقط یه دردسر کوچیکه که شاید مسیرشون رو تغییر بده!
از دنیای فانتزی محبوبتون بیشتر بخونین:
محبوبترینها
پشمام واقعاً نمیدونستم یعنی جین‌وو از همه قوی تر میشه بعد...
فانتزی مگ