زمان مطالعه: 11 دقیقه
فصل اول سریال «خاندان اژدها» (House of the Dragon)، اولین اسپین‌آف از مجموعه‌ی «بازی تاج و تخت» (The Game of Thrones) با استقبال بی‌سابقه‌ی مخاطبین مواجه شد و پس از انتشار اولین قسمت برای فصل دوم تمدید شد. سریال «گیم آو ترونز» قطعا در این موفقیت سهیم بوده و به بیشتر دیده شدن این سریال کمک بسیاری کرده؛ با فانتزی‌مگ همراه باشین که میخوایم امروز به شخصیت‌های مشابه بین این دو سریال بپردازیم.
- «دنریس تارگرین» و «رینیرا تارگرین»
«دنریس تارگرین» (Daenerys Targaryen) در کنار «جان اسنو» (Jon Snow)، «خانواده‌ی استارک» (House Stark) و «تیریون لنیستر» (Tyrion Lannister) یکی از شخصیت‌های اصلی سریال «بازی تاج و تخت» بود. در ابتدای داستان «دنریس» هم مثل «رینیرا» قصد تصاحب «تخت آهنین» (The Iron Throne) رو نداشت؛ اما در نهایت با مرگ برادر و همسرش «کال دروگو» (Khal drogo) و اتفاقاتی که از سر گذروند، به شخصی جاه طلب تبدیل شد که برای تصاحب هفت پادشاهی، از هیچ کاری دریغ نمی‌کرد. «رینیرا تارگرین» (Rhaenyra Targaryen) تک‌دخترِ شاه «ویسریس تارگرین» (Viserys I Targaryen) هم در موقعیت مشابهی قرار میگیره؛ او هم متوجه شد که هفت پادشاهی هرگز یک زن رو به عنوان ملکه و فرمانروا قبول نخواهد کرد و پس از دست دادن پسرش مجبور به گرفتن تصمیماتی سخت شد. این دو شخصیت هرگز نگذاشتن که زن بودن، مانعی برای حکومت این دو نفر بر هفت پادشاهی بشه؛ اراده‌ی مستحکم و تسلیم نشدن در برابر موانع از خصوصیات مشترک «دنریس» و «رینیرا» هست.
سریال «گیم آو ترونز» سال‌ها پیش پایان مرگ «رینیرا» رو اسپویل کرده بود!
- «سرسی لنیستر» و «آلیسنت های‌تاور»
«سرسی لنیستر» (Cersei Lannister) در سرنوشتی مشابه با «آلیسنت های‌تاور» (Alicent Hightower)، به دستور پدرش با «رابرت براثیون» (Robert Baratheon) ازدواج کرد و در دوران حکومت «رابرت» باعث ایجاد پیوندی محکم میان «خاندان لنیستر» (House Lannister) و تاج و تخت شد؛ هر دو پدر از دخترانشون برای افزایش نفوذ بر پادشاهی استفاده کردن. «آلیسنت» با اینکه تقریباً هم‌سن پرنسس «رینیرا» بود، به دستور پدرش به «شاه ویسریس» بعد از مرگ همسرش نزدیک شد؛ شاه که از این همراهی‌ها لذت میبرد، روز به روز علاقه‌اش به «آلیسنت» بیشتر شد و در نهایت تصمیم به ازدواج با او گرفت. هر دو شخصیت تبدیل به مهره‌ی شطرنجی برای مردان شدن، اما در نهایت از پدران، همسران و حتی فرزندانشون پیشی گرفتن و برای بقا در قدرت، دست به هرکاری زدن.
تفاوت کتاب و سریال «خاندان اژدها»-اپیزودهای اول تا پنجم
- «پیتر بیلیش» و «اُتو های‌تاور»
«پیتر بیلیش» (Petyr Baelish) با اینکه از خاندان بزرگ و خاصی نبود، به وسیله‌ی تجارت و «دانستن چیزها» خودش رو تا دربار بالا کشید. او که صاحب بزرگترین فاحشه‌خانه‌ی «کینگزلندینگ» بود و به سادگی پول پارو میکرد، به عنوان «ارباب سکه» (Master of Coins) در شورای کوچک منصوب شد و دائم به وسیله‌ی حیله و مکر سعی در تاثیرگذاری در امور پادشاهی داشت. سر اُتو های‌تاور (Otto Hightower) در دوران حکومت «جیهریس» و «ویسریس» مقام «دست شاه» (Hand of the King) رو داشت. این شخصیت همیشه مثل یه سایه‌ایی از یه پادشاه بود و در تمام امور هفت‌پادشاهی دخالت میکرد. اُتو هم مثل لیتل فینگر (Littlefinger) حیله‌گری قهار بود و کارهاش رو مخفیانه پیش میبرد؛ برای مثل مجبور کردن دخترش به همراهی «شاه ویسریس»، که در نهایت منجر به ملکه شدن آلیسنت شد. با وجود شباهت‌های بسیار البته میتونیم بگیم که اُتو های‌تاور به اندازه‌ی پیتر بیلیش باهوش نباشد.
تاریخ خاندان تارگرین؛ از «خاندان اژدها» تا «بازی تاج و تخت»
- «استنیس براثیون» و «دیمون تارگرین»
استنیس براثیون (Stannis Baratheon) برادر جوان‌تر «رابرت براثیون» بود که بعد از موفقیت شورش رابرت، به مقام شاهزاده‌ی دراگون استون رسید. او مردی سخت‌گیر و گوشت‌تلخ بود که به احترام و عدالت اهمیت فراوانی می‌داد. استنیس بعد از مرگ رابرت خودش رو وارث به حق تاج و تخت می‌دونست چون معتقد بود که هیچ‌کدوم از فرزندان سرسی از خون براثیون‌ها نیستن و درگیر جنگ بر سر تاج و تختی شد که هرگز بهش نرسید و در این راه عزیزترین داراییش دخترش شیرین (Shireen Baratheon) رو هم قربانی کرد. شاهزاده «دیمون تارگرین» (Daemon Targaryen) برادر جوان‌تر شاه «ویسریس تارگرین» و جنگجویی بسیار تواناست که در میادین نبرد کسی باهاش قابل مقایسه نیست. با اینکه «ویسریس» هیچ فرزند پسری از همسر اولش نداشت، دخترش رینیرا رو به جای برادرش به عنوان حاکم بعدی هفت پادشاهی معرفی کرد؛ با این‌حال دیمون هرگز قصد جنگ و درگیری با برادرش رو نداشت ولی ویسریس با توجه به نظرات مشاور مورد اعتمادش اتو های‌تاور همیشه دیمون رو از خودش دور میکرد. «دیمون» و «استنیس» هر دو جنگجویانی توانا و رهبرانی قابل بودن که باید بی‌کفایتی برادرانشون به عنوان پادشاه رو تحمل میکردن، این دو شخصیت عالی‌رغم شایستگی‌هاشون هیچ‌وقت نتوانستن که به تخت آهنین برسن.
- «جافری براثیون» و «اگان تارگرین دوم»
«جافری براثیون» (Joffrey Baratheon) اولین فرزند «سرسی لنیستر» و «رابرت براثیون»/ جیمی لنیستر (Jaime Lannister) بود. جافری پسری لوس بود که باور داشت می‌تواند هرکاری دلش می‌خواهد انجام بده. جافری دست کمی از «شاه دیوانه» (The Mad King) نداشت و از اونجایی که یه براثیون واقعی نبود، هرگز نباید شاه می‌شد. شاهزاده «اگان تارگرین دوم» (Aegon II Targaryen) پسر «شاه ویسریس» و «آلیسنت های‌تاور» بود که با توطئه‌های پدربزرگ و مادرش تخت آهنین رو در نبود خواهرش تصاحب کرد؛ این اتفاق به بزرگترین جنگ داخلی در زمان حکومت تارگرین‌ها یعنی «رقص اژدهایان» منجر شد. اگان هم مثل جافری به دلیل اخلاق بد و غصب تاج و تخت گزینه‌ی مناسبی برای حکمرانی نبود. جالبه که هر دوی این افراد محبوبیت چندانی نداشتن و حکومتشون هم بسیار کوتاه بود.
- «رابرت براثیون» و «ویسریس تارگرین»
رابرت براثیون با کمک و پشتیبانی خاندان استارک در برابر «شاه دیوانه» شورش کرد و به تخت آهنین رسید، اما پادشاهی شایسته نبود و تمام امور رو به شورای کوچک سپرد و خودش به عیش و نوش مشغول شد. بعد از مرگ رابرت درست مثل مرگ ویسریس هفت پادشاهی در جنگی بی‌سابقه فرو رفت. بعد از مرگِ پسران «شاه پیر» (The Old King) یا جهریس تارگرین (Aegon II Targaryen) او با برپایی شورای سال ۱۰۱ نوه‌اش ویسریس رو به‌عنوان پادشاه انتخاب کرد. او پادشاهی معقول بود و برای آرام نگه‌داشتن خانواده‌اش هر کاری که در توانش بود، انجام داد اما نمی‌تونیم بگیم که او بهترین شاه بود. ویسریس مثل رابرت گستاخ و عیاش نبود ولی هر دو توانایی لازم برای حکومت رو نداشتن و اکثر طول عمرشون رو صرف عزاداری برای عزیزانشون کردن و مرگ جفتشون، وستروس رو به جنگ کشوند.
کتاب «خیزش اژدها: تاریخ تصویری خاندان تارگرین، جلد اول» منتشر شد!
از دنیای فانتزی محبوبتون بیشتر بخونین:
محبوبترینها
جالب بود من خودم که به شخصه توی این شخصیت‌های عاشق...
جعبه HTML