زمان مطالعه: 4 دقیقه
تو دنیای جادویی «هری پاتر» (Wizarding World of Harry Potter)، چوبدستی وسیله‌ی اصلی هر جادوگره و بدون اون خیلی از جادوها رو نمی‌تونن انجام بدن؛ در مورد اهمیت هسته‌ی چوبدستی‌ها تا حالا خیلی صحبت شده، اما شاید ندونی که چوب هر چوبدستی هم به همون اندازه مهمه و انتخاب چوب مناسب، می‌تونه تو قدرت و سبک جادوی یه جادوگر خیلی تأثیر بذاره. خاندان «اولیوندر» (Ollivanders)، به عنوان چوبدستی‌سازان معروف دنیای جادوگری، درباره‌ی انواع چوب‌هایی که برای ساخت چوبدستی استفاده می‌شدن، نظرات دقیق و جالبی داشتن؛ هر چوب ویژگی‌ها و توانایی‌های منحصر به فردی داشت و این خاندان چوبدستی‌ساز معتقد بودن که انتخاب چوب و هماهنگی اون با جادوگر بسیار اهمیت داره. اینجا نظرات «اولیوندرها» درباره‌ی چند تا از چوب‌های معروف رو مرور می‌کنیم:
این مقاله توی دو بخش تنظیم شده، برای خوندن بخش اول کلیک کنین!
چوب صنوبر به جادوگرهایی تعلق می‌گرفت که اراده و عزم راسخ داشتن، «اولیوندر» این چوب رو به جادوگرایی نسبت می‌داد که همیشه دنبال رسیدن به هدف‌های بزرگ هستن و در برابر سختی‌ها پایداری می‌کنن. «پروفسور مک‌گونگال»، استاد سرسخت هاگوارتز، چوبدستی‌ای از صنوبر داشت که نشان‌دهنده‌ی سرسختی و اراده‌ی قوی‌اش بود.
«اولیوندر» معتقد بود که چوب زالزالک یه چوب پیچیده‌س که برای جادوگرانی با دوگانگی در شخصیتشون مناسبه؛ این چوب قدرت زیادی در جادوهای شفا دهنده و در عین حال جادوهای خطرناک داره. به همین دلیل، چوبدستی «دراکو مالفوی» از زالزالک ساخته شده بود، که به نوعی نمایانگر شخصیت پیچیده‌اش بود.
چوبدستی‌هایی که از چوب صنوبر قرمز ساخته می‌شدن، معمولاً به جادوگرایی تعلق می‌گرفتن که شانس زیادی داشتن و توی شرایط سخت به خوبی از پس مشکلات برمی‌اومدن؛ جادوگرهایی که از این چوب استفاده می‌کردن، معمولاً افرادی باهوش و قدرتمند بودن که همیشه توی موقعیت‌های چالش‌برانگیز راه‌حلی پیدا می‌کردن و به نوعی خوش‌شانس بودن!
چوبدستی «هرماینی گرنجر» از چوب انگور ساخته شده بود که یکی از چوب‌های خاص و نادر تو دنیای جادوگری به حساب میاد. «اولیوندر» معتقد بود که چوب انگور به جادوگرایی تعلق می‌گیره که دنبال دانش و یادگیری هستن و ذهنی باز و خلاق دارن؛ این چوب با کسایی که به دنبال رشد شخصی و کشف رازهای جدید هستن، هماهنگی زیادی داره. چوبدستی هرماینی، که با هسته ریشه اژدها تقویت شده بود، بهش کمک می‌کرد تا جادوهایی پیچیده و قوی رو با دقت بالا انجام بده. چوب انگور به خوبی با شخصیت کنجکاو و باهوش این شخصیت هم‌خوانی داشت و همین چوب بود که بهش قدرتی بی‌نظیر توی جادوهای مختلف می‌داد.
چوب گردو بیشتر مناسب جادوگرهایی بود که ذهن خیلی فعال و باهوشی داشتن؛ این چوب اکثرا به جادوگرایی می‌رسید که به دنبال جادوهای پیچیده و فنی بودن. اگه یه جادوگر دنبال قدرت زیاد توی جادوی پیشرفته بود، چوب گردو بهترین انتخاب بود. مثلاً چوبدستی دوم «بلاتریکس لسترنج»، یکی از «مرگ‌خواران» معروف که بعدها به تصاحب «هرماینی» در اومد، از چوبدستی گردو استفاده می‌کرد و نشون می‌داد که این چوب چقدر توی جادوهای تهاجمی قویه.
چوبدستی «سیریوس بلک» از چوب آبنوس ساخته شده بود. آبنوس یکی از چوب‌های بسیار قدرتمند و پرابهت در دنیای جادوگری به حساب میاد؛ «اولیوندر» معتقد بود که این چوب برای جادوگرهایی مناسبه که اراده‌ای قوی و شخصیت مستقل دارن و هیچ‌وقت از مسیری که بهش اعتقاد دارن، منحرف نمی‌شن. «سیریوس بلک» به عنوان فردی شجاع، سرسخت و وفادار، با چوبدستی آبنوس هماهنگی زیادی داشت. این چوب بیشتر به کسانی داده می‌شد که در مقابل مشکلات و سختی‌ها ایستادگی می‌کنن و اهل سازش نیستن، دقیقاً مثل «سیریوس» که همیشه تا پای جان برای عقاید و دوستانش جنگید.
چوب سپیدار به جادوگرهایی تعلق می‌گرفت که خلاقیت و ماجراجویی در خونشون بود؛ «اولیوندرها» معتقد بودن که این چوب برای جادوگرانی که ذهن باز دارن و همیشه دنبال نوآوری هستن، عالیه. چوب سپیدار در دوئل‌ها قدرت زیادی نشون می‌ده و به همین دلیل هم توی جادوهای رقابتی و مبارزه‌ای خیلی محبوبه.
از دنیای فانتزی محبوبتون بیشتر بخونین:
محبوبترینها
ایول، بالاخره داره میاد، ولی کاش بازیگراش همه زاخار نباشن
فانتزی مگ